VoetbalJournaal Zeeuws Vlaanderen, mei 2017

25 / 32

25
• Met ex-profvoetballers/trainers Dennis & Gérard de Nooijer
• Voor iedereen van 6 t/m 13 jaar
• Kijk voor meer informatie en inschrijven op
FUN&VOETBAL
ZLM Voetbal 2-daagse
ZLM Voetbalclinics
Ooit maakte het Biervliet-bestuur zich in het tv-programma Voetbal
International druk om de mogelijke promotie naar de derde klasse. Nu,
enkele jaren later, speelt de club zelfs nacompetitie om degradatie naar
de vijfde klasse, ziet ook Biervliet-speler Tom de Smet.
Hij komt uit Bier-
vliet, maar maakte
zijn eerste speel-
minuten in Biervliet
1 pas in september 2016, op zijn
25e. De Smet is sowieso blij met
alle speelminuten die hij krijgt,
nadat hij succesvol revalideerde
13 jaar was hij, en toen al debuteerde Veron Schram voor Sluis.
Allemaal leuk en aardig vonden ze bij de KNVB, maar Schram
moest toch echt nog even geduld hebben tot zijn vijftiende.
Inmiddels is Schram achttien jaar en speelt hij voor derdeklasser
Breskens. Wat de middenvelder betreft is het niet zijn eindstation.
Op het WK 1998
was Juan Sebas-
tián Veron een
belangrijke pion in
het elftal van trainer Daniel Pas-
sarella. Zijn kwaliteiten werden
ook op waarde geschat door Theo
Schram, die zijn zoon prompt
vernoemde naar de Argentijnse
voetbalvedette, die onlangs op
zijn 42e zijn voetbalschoenen
weer heeft aangetrokken. Ver-
on Schram deed zelfs meerdere
malen zijn spreekbeurt over de
middenvelder. Over Theo Schram
gesproken: hij maakte op zijn 21e
ooit de overstap van Sluis naar
mel belde Schram met de vraag of
hij die positie zag zitten. ,,Natuurlijk
zei ik direct ja. Alleen had ik ver-
wacht dat het maar voor een paar
weken was. Intussen speel ik er al
het gehele seizoen”, lacht Schram.
,,Nadien wonnen we meteen acht
wedstrijden achter elkaar. Dat is
voor jezelf wel lekker om in die rol
te kunnen groeien.”
Als Feyenoord-fan spiegelt hij zich
aan Rick Karsdorp, net als Schram
een middenvelder die op de back-
positie is beland. De liefde voor de
club uit Rotterdam-Zuid zit diep
bij de Sluisenaar. Zo miste hij on-
langs een wedstrijd van Breskens
omdat hij de mislukte kampioens-
wedstrijd van Excelsior tegen Fey-
enoord wilde aanschouwen. ,,Als ik
naar Feyenoord kijk dan let ik auto-
matisch op Karsdorp, dat gaat ge-
woon vanzelf. Het liefste speel ik op
het middenveld, maar ik zie mezelf
volgend seizoen best nog rechts-
back spelen. Wie weet spelen we
dan in de derde klasse en dan gaat
,,Maar hij heeft me altijd gezegd:
‘als je achttien bent dan kun je zelf
rijden en zelf je beslissing nemen.’
Vervolgens klopte Breskens aan
en na een goed gesprek met trai-
ner Hubert van den Hemel was het
voor mij duidelijk dat dit het mo-
ment was”, vertelt de jongeling.
Rechtsback
Zijn begin bij Breskens was niet
om over naar huis te schrijven. Een
enkelblessure hield hem zo’n twee
maanden aan de kant. Toen hij hal-
verwege oktober weer fit was had
Breskens nood aan een rechts-
back. Trainer Hubert van den He-
te machtig voor de Bressiaanders.
Jammer, vindt Schram. ,,We waren
minstens gelijkwaardig aan Luctor,
maarmaaktenhetonszelftegenhen
onnodig lastig door een voorsprong
weg te geven. Maar de doelstelling
is vanaf meet af aan al promotie, dus
daar gaan we voor”, besluit de eind-
examenkandidaat havo.
Breskens. Zijn zoon Veron trad
vorig jaar in zijn voetsporen.
Geen abc’tje
In de vijfde klasse werd het Veron
Schram wat te gemakkelijk. Op zijn
dertiende debuteerde hij zoge-
zegd, en speelde hij een kwartiertje
mee tegen Sluiskil. Op zijn twaalfde
deed hij zelfs al mee in een oefen-
wedstrijd tegen STEEN. Vervolgens
maakte hij drie jaar lang echt deel
uit van de eerste selectie. In de tus-
sentijd werd er ook nog een ‘nee’
verkocht aan JVOZ. Sluis verlaten
was dus geen abc’tje, ook omdat
vader Theo er nauw betrokken is.
het vooral op het middenveld alle-
maal nog een stapje sneller.”
Promoveren
Wie weet, want Breskens is na de
mislukte titelrace nog niet zeker
van promotie. Dat moet het via
de nacompetitie bewerkstelligen.
Luctor’88 was in de vierde klasse
Groen, natuurlijk!
Dethon Groen Aanleg van sportterreinen
0115 675 100 | |
De Smet komt op zijn 25e eindelijk thuis
van een zware kraakbeenbles-
sure, die hij opliep in zijn laatste
seizoen bij Hoofdplaat. Voor de
geel-zwarten speelde hij vijf sei-
zoen.
Topscorer
Het was vorig seizoen het einde
van een tijdperk. Ruim tien jaar
lang speelden er in Biervliet 1 heel
wat Terneuzenaren, maar dat is
nu verleden tijd. Het gevolg: een
selectie vol Biervlietenaren, maar
ontzettend jong. De Smet is met
zijn 25 jaar een van de ouderen
binnen de selectie van trainer
Wim Fenijn. Dit seizoen zijn er al
drie B- en twee A-junioren door-
geschoven naar het eerste. ,,We
hebben een man of vijf van boven
de twintig jaar en het overige is
jong spul”, vat De Smet de selec-
tie-indeling met een knipoog sa-
men. ,,Wemaken gewoon een las-
tig seizoen door. Niet voor niets is
onze laatste man Erik Adam (32)
de topscorer, door voorname-
lijk vrije trappen en penalty’s te
maken. Het is voor ons te hopen
dat volgend seizoen niet naar het
tweede elftal vertrekt.”
Sfeer
In 2015 werd Biervliet nog derde,
vorig jaar moest het al genoegen
nemen met een tiende plaats.
Ook dit seizoen loopt het dus
niet vlot, maar toch is De Smet
ook positief. ,,Door de vele eigen
jongens is de sfeer wel top. En
misschien is degradatie ook niet
zo slecht voor de jonge gasten.
Vanuit de vijfde klasse kun je dan
bouwen aan een stabiel team dat
hopelijk geschikt is voor de vierde
klasse.”
Schram spiegelt zich aan Karsdorp
Het was een zestal wedstrijden voor het einde van de competitie
dat John Moes als trainer zijn intrede deed dit seizoen bij Corn Boys.
Behoeden voor degradatie naar de vijfde klasse kon hij de club niet,
maar wel heeft hij voldoende vertrouwen in de toekomst.
SAS VAN GENT –
“Toen Eric Vanhijfte
had aangegeven er-
mee te stoppen tij-
dens het seizoen waren ze bij Corn
Boys op zoek naar een trainer. Na-
dat ik eind vorig jaar was gestopt
bij de A-jeugd van Terneuzense
Boys had ik mezelf voorgenomen
een sabbatical te houden, maar
dat liep dus even anders. Het be-
gon gedurende het seizoen toch
af en toe alweer te kriebelen en als
dan je oude clubje vraagt of je hen
van dienst wil zijn…”
Perspectief
Hij had de afspraak om tot het
eind van het seizoen de honneurs
waar te nemen. Daarnaast zou
hij enkele weken aankijken of hij
voldoende perspectief zag voor
de toekomst. Na twee weken had
Moes genoeg gezien en kwam
John Moes wil opnieuw gaan bouwen bij Corn Boys
met de club uit Sas van Gent tot
overeenstemming voor de ko-
mende twee seizoenen. “Het is
voor de club een zwaar en moei-
lijk seizoen geweest. Het was
ook geen eenvoudig moment om
erin te stappen. Toch heb ik het
gedaan. Ik zie een groep jongens
die simpelweg nu te kort kwam
voor de vierde klasse, maar wel
een groep die enorm leergierig is
om te willen groeien. Dat is voor
B-junioren worden doorgescho-
ven, waardoor Moes kan gaan
werken met een selectie van
zo’n achttien spelers. “De huidige
groep blijft intact en er komen ta-
lentvolle jeugdspelers bij. Wellicht
nog iemand van buitenaf, maar
niet te veel. Want ik wil vooral dat
Corn Boys een elftal wordt, waarin
de supporter zich herkent en wat
vooral bestaat uit jongens van de
eigen club. Dat kost tijd, maar die
geef ik mezelf ook. Binnen twee
jaar willen we toch weer in de
vierde klasse spelen en dan toch
proberen om mee te doen in het
linkerrijtje. Ik weet dat het een
flinke doelstelling is, maar daar ga
ik me keihard voor inzetten. Het
is nu vooral zaak om het komen-
mij een belangrijke overweging
geweest om hier de schouders
eronder te willen zetten.”
Moes was als voetballer én ook al
een keer als hoofdtrainer actief bij
Corn Boys, maar was de laatste ja-
ren actief binnen de jeugdafdeling
van v.v. Terneuzense Boys. “Daar
heb ikmede de jeugd op poten ge-
zet en van de C- tot en A-jeugd in
de hoofdklasse gewerkt. Het was
dus wel even omschakelen qua
niveau nu ik hier voor de groep
sta. Dingen die voor mij vanzelf-
sprekend waren die moet je nu
weer gaan opbouwen. Dat is dan
wel weer een mooie uitdaging.”
Stap omhoog
Komend seizoen zullen er vijf
de seizoen zo goed mogelijk voor
de dag te komen. En om zo snel
mogelijk weer de stap omhoog te
maken.”
Foto Jan Verlinde
Fysio
De Smet speelt naar eigen zeg-
gen nog op zeventig procent van
zijn kunnen. In eerste instantie
zou hij nooit meer kunnen voet-
ballen. ,,Maar een stuk of veertig
keer fysio heeft geholpen. Mijn
knieschijf is er uitgedraaid. Ze
hebben het moeten lichten om
te kunnen schoonmaken. Als
het nu ooit nog fout gaat, dan
gaat het ook goed fout. Maar in
principe mag ik nu alles doen van
de arts.” In de winter werd De
Smet ook nog geopereerd aan
zijn hoofd. ,,Daardoor ben ik na
de winterstop pas echt volledig
gaan voetballen. Hopelijk kan
ik dat nog een paar jaar volhou-
den.”