VoetbalJournaal Alblasserwaard, april 2015

7 / 32

7
Download 200,000+ brand logos in vector format for free
Like onze pagina op facebook: facebook.com/voetbaljournaal
De langst zittende trainer in de Alblasserwaard
vertrekt bij zijn club. Na zes seizoenen op
Gelkenes verruilt Ron Vlot Groot-Ammers voor
GSC/ODS uit Dordrecht. Het einde van een
tijdperk is nabij, voor de trainer én zijn dochter.
GROOT-AMMERS
- ,,Voordat ik aan
de slag ging bij
G r o o t- Amme r s ,
kende ik de club niet. In eer-
ste instantie heb ik gesollici-
teerd, toen er een vacature vrij
kwam. Van bekenden kreeg
ik te horen: ‘jij kan hoger trai-
is van voetbal. Destijds was ze
vijf, nu elf. Het werd bij Groot-
Ammers geaccepteerd dat ze
bij de wedstrijdbespreking en
tijdens wedstrijden in de dug-
out zat. Als je in de hoofdklas-
se traint, levert dat problemen
op, vooral als je een paar keer
verliest. Dan wordt zoiets aan-
gegrepen door de vijfde co-
lonne, als excuus voor neder-
lagen. En dat risico wilde ik niet
nemen. Bij Groot-Ammers is ze
geliefd en ze vindt het hier zelf
geweldig. Iedere keer voordat
ik een jaar bijtekende zei ze:
‘papa, je mag niet weggaan, je
moet blijven.’ Dat is leuk om te
horen.
een hernia en nam Jan Verveer
het tijdelijk over. Hij heeft zijn
nek uitgestoken, maar het liep
niet op rolletjes. Spelers vroe-
gen: ‘wanneer kom je terug?’
Ze waren ook blij toen ik terug-
keerde. En vervolgens kreeg
ik te horen van het bestuur
dat er een einde kwam aan de
samenwerking. Dat heeft me
verrast. Maar je moet verder.
Natuurlijk maak ik het seizoen
af. Alleen als de selectie had
gewild dat ik zou stoppen, zou
ik dat hebben gedaan. We heb-
ben een hels karwei te klaren
en daar wijs ik iedereen op.
De laatste weken zijn we ziek,
zwak en misselijk. Door bles-
sures kunnen we niet optimaal
trainen.
Ik wil graag een derdeklasser
achterlaten. In 2009 ben ik
in de vierde klasse begonnen
en in het eerste seizoen zijn
we gepromoveerd. Sindsdien
is ‘Ammers’ derdeklasser en
dat moet zo blijven. Het eerste
jaar kan ik me nog goed voor
de geest halen. We kenden een
prima seizoen, maar dat gold
ook voor EBOH, dat kampioen
werd. Via de nacompetitie
promoveerden we toch, door
in de finale Peursum te ver-
slaan. In blessuretijd zorgde
Patrick van der Horst voor de
winnende treffer. Ik liet hem
in de 85e minuut invallen en
zei: ‘maak de winnende maar’.
Je moet toch wat zeggen. En
vervolgens maakt hij het be-
slissende doelpunt. Of het bui-
tenspel was, weet ik niet. Vol-
gens Peursum wel. Er is nog
lang over nagepraat en het
nen.’ Maar het trok mij om in
een voor mij onbekende om-
geving aan het werk te gaan.
En ik hoef niet iedere keer een
niveau hoger te trainen.
Wat voor mij ook en rol speel-
de, was mijn privéleven. Ik heb
een dochter die helemaal gek
Ja, nu gaat het er toch van ko-
men. Wanneer een elftal op
mij is uitgekeken, stop ik: geen
probleem. Maar dat is niet het
geval. Hooguit heb ik één of
twee ontevreden spelers. Het
bestuur heeft de verhoudin-
gen tussen mij en de groep
aangevoerd als reden om niet
verder te gaan. Maar de che-
mie is er nog steeds, dus die
reden klopt niet. Hoe ik het
kreeg te horen, viel me ook
rauw op mijn dak. Vlak voor
een training, tussen neus en
lippen door. Mijn wereld stort-
te niet in, maar ik wil niet voor
de gek worden gehouden. Eind
oktober ben ik geopereerd aan
heeft Peursum nog lang ach-
tervolgd. Er stonden in ieder
geval neutrale grensrechters
langs de lijn. Al met al was het
bijzondere apotheose.
De afgelopen jaren is Groot-
Ammers een grote club
geworden. De club groeit
gestaag, er ligt een kunst-
grasveld. Alleen heeft het
eerste één probleem door de
ligging van het dorp, in een uit-
hoek In Gorinchem zijn clubs
vlak bij elkaar gehuisvest.
Spelers veranderen daarom
gemakkelijk van vereniging.
Bij ons komen jongens van
buitenaf niet snel aanwaaien.
Wij moeten het hebben van
voetballers uit Groot-Ammers
zelf, Langerak en Nieuwpoort.
Die basis is te smal om een
stap omhoog te zetten. De
derde klasse is het terrein
waar we thuishoren. Van deze
groep heeft ook bijna niemand
ervaring op een hoger niveau,
behalve Casper Nieuwenhuij-
zen. Je hebt meer van zulke
jongens nodig om de ploeg
een zetje in de goede richting
kunnen geven.
Komend seizoen ben ik bij
GSC/ODS actief. Ik heb pret-
tige gesprekken gevoerd met
de mensen in Dordrecht. Voor
mij wordt het een avontuur
in de stad, al heb ik bij Slied-
recht ook tegen clubs uit de
richting Den Haag en Rotter-
dam gespeeld. Het gaat er in
de stad wat brutaler aan toe,
maar dat schrikt me niet af.
Ik laat me niet zo snel onder-
sneeuwen.”
De agenda van Yannick de Bondt (23) puilt uit. Een vrije keuze. De
linkspoot van Groot-Ammers houdt er niet van om op de bank zitten.
Hij combineert twee banen, als taxichauffeur en tennisleraar, met zijn
voetbalavonturen bij Groot-Ammers. ,,Ik kan het voetbal niet missen.”
Yannick de Bondt
Taxichauffeur, tennisleraar én voetballer
G R O O T - A M -
MERS - ,,Sinds
mijn achtste ten-
nis ik. De sport
trok me en ik wilde die kant
op. Ik heb mijn licentie gehaald
en geef sinds drie jaar les, in
Sleeuwijk, Groot-Ammers,
Hank en Meerkerk, aan een
uiteenlopend gezelschap. Van
jongeren tot senioren, aan
mannen en vrouwen en aan
groepen en individuen. Zelf
speel ik toernooien, op niveau
vier en vijf. Als ik prestatief
zou tennissen, kom ik verder,
maar daar ontbreekt eenvou-
Peursum een schop tegen mijn
enkel. Hoe ik dan op de tennis-
baan sta? Ik heb met een mitella
op de baan gestaan en toen lag
het accent op verbaal coachen.
Met een groepsles is dat geen
probleem, met een privéles is
het wel lastig.
Voetbal en tennis is een combi-
natie die werkt. Veel voetbal-
lers s tennissen, vaak na hun
carrière. Waar ik het meeste
talent voor heb? Moeilijk te zeg-
gen. Ik denk voetbal. Dat gaat
me het gemakkelijkste af. Met
tennis leer ik nog steeds bij. Als
voetballer heb ik niet de ambi-
tie zo hoog mogelijk te spelen.
Mijn maatje Joran Schröder van
VVAC gaat naar Stedoco. Dat ni-
veau is voor mij onhaalbaar, ze-
ker met mijn twee banen. Maar ik
wil wel in het eerste blijven voet-
ballen van Groot-Ammers.”
per week, op donderdag. Con-
ditioneel is dat meer dan vol-
doende, maar ik baal ervan dat ik
geen tijd heb om ook op dinsdag
te trainen. Tactisch en technisch
mis ik het nodige. Ik ga volgend
seizoen het liefst twee keer
trainen, maar de vraag is of dat
lukt. Werk gaat voor. Maar ik blijf
voetballen. Ik kan het niet mis-
sen.
De laatste tijd kamp ik met bles-
sures. In een oefenwedstrijd te-
gen Alblasserdam kreeg ik een
beuk en was ik er drie weken
uit. Vervolgens kreeg ik tegen
digweg de tijd voor. Ik ben ook
taxichauffeur, in de regio Gori-
chem. Waarom twee banen? Ik
moet er niet aan denken om de
halve dag op de bank te zitten.
Ik maak werkweken van zestig
uur. ’s Ochtends stap ik om half
acht in de taxi, voor school- en
ziekenvervoer. Vanaf vier uur
sta ik op de tennisbaan, soms
tot elf uur. In de zomerperiode is
het druk op de baan, in de winter
minder. Zodra het mooi weer is,
trekt het aan.
Hoe ik dit combineer met voet-
ballen? Ik train maar één keer
Einde van een episode
Uitgever ZPRESS Sport, Postbus 3300 BA Dordrecht Telefoon 078 6397070 Fax 078 6397071 - Eindredactie Hans Boender Redactie Hans Boender
Fotografie Richard van Hoek, Michel Sterrenberg en anderen Acquisitie Nigel Branderhorst, Rory van Toorn Vormgeving Leroy de Roo, ZPRESS Studio
Druk Nieuwsdruk Nederland COLOFON
Irenestraat 13, 2964 BL Groot-Ammers
T 0184-661355
0142346.pdf 1 30-3-2015 10:54:06